یک پمپ هیدرولیک سیار جزءی است که توان مکانیکی (معمولاً از یک موتور احتراق داخلی مانند موتور تراکتور یا بیل مکانیکی) را به انرژی هیدرولیکی (جریان و فشار سیال) تبدیل میکند تا در تجهیزات سیار استفاده شود. بر خلاف سیستمهای هیدرولیک صنعتی که ثابت هستند و توسط موتورهای الکتریکی تغذیه میشوند، سیستمهای سیار با کاربردشان در وسایل نقلیه متحرک و چالشهای منحصربهفردی که به همراه دارند، تعریف میشوند.
اصطلاح "پمپ هیدرولیک سیار" کمتر به طراحی خاص پمپ مربوط میشود و بیشتر به کاربرد و ویژگیهای مورد نیاز برای آن کاربرد مربوط است. رایجترین انواع پمپهای مورد استفاده در هیدرولیک سیار عبارتند از:
پمپهای پیستونی (محوری و شعاعی)
پمپهای دندهای (خارجی و داخلی)
پمپهای پرهای
تجهیزات سیار تحت شرایط سخت و متغیر کار میکنند. بنابراین، پمپهای هیدرولیک سیار با اولویتهای زیر طراحی شدهاند:
جمع و جور بودن و چگالی توان بالا: فضا در تجهیزاتی مانند بیل مکانیکی و لودر بسیار محدود است. پمپها باید توان زیادی را از یک بسته بسیار کوچک و سبک وزن ارائه دهند.
مقاومت و دوام: آنها باید در برابر بارهای شوک شدید، تغییرات دمای شدید، لرزش و قرار گرفتن در معرض خاک، رطوبت و سایر آلایندهها مقاومت کنند.
بهرهوری: صرفهجویی در مصرف سوخت یک نگرانی عمده است. پمپهای کارآمد، بار روی موتور را کاهش میدهند، در مصرف سوخت صرفهجویی میکنند و زمان کارکرد را افزایش میدهند. به همین دلیل است که پمپهای پیستونی با جابجایی متغیر در هیدرولیک سیار بسیار رایج هستند - آنها فقط جریان و فشار مورد نیاز را تولید میکنند و از هدر رفتن انرژی جلوگیری میکنند.
کنترل یکپارچه: پمپهای سیار اغلب دارای کنترلهای پیچیدهای (مکانیکی، هیدرولیکی یا الکترونیکی) هستند که مستقیماً روی آنها تعبیه شدهاند تا جریان، فشار و توان را مدیریت کنند و فوراً به دستورات اپراتور پاسخ دهند.
توانایی کار در شرایط مختلف: آنها باید به طور قابل اعتماد کار کنند، چه تجهیزات در یک شیب تند، در شرایط گلآلود یا در سرمای شدید یا گرمای سوزان کار کنند.